Risicovol spelen biedt kinderen enorme leermogelijkheden:

• Verbeter de grove motoriek.
• Gebruik motorische plannings- en sequentievaardigheden om complexe bewegingen uit te voeren.
• Denk na over de gevolgen als onderdeel van de risicobeoordeling.
• Verbetert visueel-ruimtelijke vaardigheden.
• Vaak gaat het om samenwerking met collega’s.
• Biedt mogelijkheden om emoties zoals opwinding, vreugde, opwinding, angst, vrees en trots te ervaren.
• Vergroot het vertrouwen in hun eigen capaciteiten en bevordert een groeimindset.

When was the last time you saw a child climb high up into a tree, speed down a hill in a home-made hill trolley (go-Kart), walk over slippery rocks near the beach/river/lake or wander alone in the bush?

De kans is groot dat dit allemaal activiteiten waren die je als kind hebt meegemaakt – maar helaas krijgen kinderen tegenwoordig niet dezelfde vrijheden.

Wat is risicovol spelen?

Elk spel waarbij er een element van gevaar of een risico op letsel is, wordt als riskant beschouwd.

Ellen Beate Hansen Sandseter (2007) suggereert dat er 6 hoofdcategorieën van risicovol spel zijn:

Spel met grote hoogtes: Voor jonge kinderen kan dit gewoon de top van een glijbaan of een klimstructuur zijn (Goede klimvaardigheden zijn belangrijk voor alle kinderen) maar voor anderen zou de sensatie zijn om in een boom te klimmen tot grote hoogte om te genieten van het uitzicht en het gevoel in gemeenschap te zijn met de natuur. Volwassenen kunnen aanmoediging en ondersteuning bieden als kinderen hun grenzen testen.

Speel met grote snelheid: raas van een heuvel af op een fiets/scooter/skateboard/heuveltrolley of vlieg door de lucht op een tokkelbaan of vliegende vos. De sensatie van snelheid voelen zonder de volledige controle te hebben.

Speel met gevaarlijk gereedschap: Vertrouwd worden met echt gereedschap zoals hamers, spijkers, zagen, messen of ander cultureel specifiek gereedschap zoals speren en ander jachtgereedschap – geeft een gevoel van verantwoordelijkheid terwijl je je er nog steeds van bewust bent dat dit gereedschap letsel kan veroorzaken.

Speel in de buurt van gevaarlijke elementen: In de buurt van diep water zijn, een stromende kreek oversteken door op gladde stenen te stappen – het gevaar is erin vallen en weggevaagd worden – het veilig oversteken geeft een gevoel van meesterschap.

Leren over vuur en veiligheid rond vuur – helpen bij het maken van een vuur en rekening houden met de risico’s – koken op open vuur en het vuur doven – zijn allemaal vaardigheden die kinderen helpen om zich bewust te zijn van en respect te tonen voor het milieu.

Ruw en tuimelend spel: Achtervolgd (en betrapt) worden en andere soorten ruige en tuimelende activiteiten zoals worstelen zorgen ervoor dat kinderen zich kwetsbaar voelen en acceptabele grenzen leren, energie verbranden en fysiek contact bieden.

Spelen waar kinderen kunnen verdwijnen/alleen kunnen zijn: Tijd doorbrengen in een bos- of bushomgeving om rond te dwalen, te verkennen, te observeren en creatief te zijn zonder tussenkomst van een volwassene. Verstoppertje spelen en een klein beetje verlatingsangst ervaren, schrikken als een vriend achter een grote boom vandaan springt, laat kinderen bij zichzelf zijn en een kleine mate van schrik en genot ervaren.

Als je nadenkt over de omgevingen die je hebt in je huis/centrum/school – zijn deze geschikt voor een van de 6 categorieën van risicovol spelen?

Wat zijn de obstakels voor risicovol spelen en hoe kunnen ze worden overwonnen?

Gevaar voor letsel

Mariana Brussioni van de University of British Columbia stelt dat speelomgevingen zo ‘veilig als nodig’ moeten zijn in plaats van ‘veilig mogelijk’ (2012).

We moeten kinderen van jongs af aan leren om de inherente risico’s in het dagelijks leven te observeren en erover na te denken, zonder zo voorzichtig te zijn dat we ze helemaal geen risico laten lopen.

Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar het lopen naar school. Wat zijn de risico’s?

• Verdwalen onderweg
• Ontvoerd worden door een vreemde
• Aangereden worden door een auto die de weg oversteekt.

Wat kunnen we doen om die risico’s te verminderen, maar kinderen toch de kans en leerervaringen te geven die ze kunnen vinden om naar school te lopen?

Als u binnen een afstand van 1-2 kilometer van de school van uw kind woont, moet het die afstand vrij comfortabel kunnen lopen met zijn eigen rugzak.

Zoals bij al het leren, hebben jonge kinderen wat hulp nodig van volwassenen of meer competente leeftijdsgenoten om stapsgewijs de vaardigheden te leren die nodig zijn om dit veilig te bereiken.

Begin met het samen lopen van de route en wijs op oriëntatiepunten en mogelijke gevaren, zoals veilig oversteken, voorzichtig zijn in de buurt van geparkeerde auto’s, indicatoren op auto’s observeren, de snelheid van naderend verkeer en struikelgevaar beoordelen.

Actief vervoer, zoals lopen/paardrijden/scooteren naar school, is een geweldige manier om de fysieke activiteit voor zowel kinderen als ouders te vergroten.

Geleidelijk aan kun je na verloop van tijd het deel van de route dat je samen loopt verminderen door het kind de laatste 50 of 100 meter alleen te laten lopen of door het met een vriend of een oudere broer of zus te laten lopen.

Het is een goed idee om het gevoel voor de weg te leren door te lopen voordat u gaat rijden, omdat het kind niet hoeft na te denken over het beheer van de mechanica van de fiets/scooter en over zijn omgeving.

Zou jouw school een wandelgroep kunnen oprichten? Misschien heb je een park of ovaal in de buurt van de school waar ouders hun kinderen kunnen parkeren en afzetten – die dan allemaal samen naar de school lopen met een of meer verantwoordelijke volwassenen die de leiding hebben over de groep. Dit kan een win-winsituatie zijn, omdat het het verkeer op de school vermindert, gemakkelijke parkeermogelijkheden biedt voor ouders en kinderen in beweging brengt.

Het is veel veiliger voor kinderen om in groepen te lopen, niet alleen als afschrikmiddel voor vreemde inmenging, maar ook om van elkaar te leren, met anderen te chatten, sociale relaties aan te gaan – mogelijk buiten hun normale vriendschapsgroepen. Oudere kinderen kunnen worden aangemoedigd om op jongere kinderen te letten en hen te helpen veilig de weg over te steken.

Kinderen zijn vaak veel capabeler dan we denken.

Denk terug aan je kindertijd – hoe ver mocht je zwerven? Heb je het overleefd? Welke vaardigheden heb je geleerd?

Omgaan met ouderlijke verwachtingen

Ouders vertrouwen natuurlijk op de mensen die verantwoordelijk zijn voor de zorg voor hun kinderen – om ze veilig te houden. Maar we moeten de gesprekken voeren over wat een aanvaardbaar risico is?

Een baby valt vaak als hij leert staan en lopen. Als zorgverleners zorgen we ervoor dat de omgeving veilig genoeg is, maar er is altijd het risico op een tuimeling, stoot op het hoofd of een schaafwond op de knie. We hebben de neiging om deze kleine verwondingen te accepteren als een noodzakelijk onderdeel van het proces van leren lopen.

Race vooruit naar de peuterjaren. Volgens Kidsafe WA hebben kinderen van 1-2 jaar de meeste kans op letsel door vallen. Dit komt omdat peuters in deze levensfase nog steeds experimenteren met hun capaciteiten, maar hun cognitieve vermogen om risico’s in te schatten hun gevoel voor avontuur en nieuwsgierigheid nog niet helemaal heeft ingehaald. In dit stadium is dus extra toezicht en zorg nodig, omdat peuters hun capaciteiten kunnen overschatten!

Vanaf de leeftijd van 3 jaar hebben de meeste kinderen een realistischer beeld van hun capaciteiten, dus het is belangrijk om hen het voortouw te laten nemen. Dwing kinderen niet om deel te nemen aan riskant spel dat hun comfortniveau te boven gaat – wat voor het ene kind opwindend is, kan voor het andere traumatisch zijn.

Als we dit allemaal in perspectief willen plaatsen, zouden we niet voorkomen dat een baby leert lopen omdat we bang zijn dat ze hun hoofd stoten of omvallen, dus waarom leggen we zoveel beperkingen op aan het verlangen van kinderen naar risicovol spel naarmate ze verder komen in de kindertijd? Gill (2008) waarschuwt ons dat overbescherming van deze jonge generatie een veel groter risico is omdat het een negatieve invloed heeft op hun gezondheid en hun vermogen om met de onvoorspelbaarheid van het dagelijks functioneren om te gaan.

Als we goede veiligheidsmaatregelen nemen om ernstig letsel te voorkomen, wegen de voordelen zeker op tegen het risico.

Moedig ouders aan om je buitenruimte te bekijken en inbreng te hebben in het ontwerp. Leg uit wat de voordelen zijn van het hebben van bepaalde risico-elementen en geef hen ideeën over hoe ze hun kind geleidelijk kunnen blootstellen aan grotere risico’s in de thuis- en gemeenschapsomgeving.

Wat zijn de voordelen van risicovol spelen?

Angst en depressie nemen toe in de samenleving, maar komen ook veel voor bij kinderen vanaf 5 jaar. Moyles (2012) suggereert dat door deel te nemen riskant spel te spelen en het beheersen van uitdagende ervaringen kinderen daadwerkelijk kan helpen om angsten en angst te overwinnen en tegelijkertijd een diep begrip te bevorderen van wat het betekent om veilig te zijn.

Kinderen die zich bezighouden met risicovol spel beoordelen voortdurend de risico/opbrengstverhouding en dit heeft belangrijke cognitieve voordelen, waaronder het behouden van motivatie, doorzettingsvermogen en concentratie op de taak, samenwerken in teams om een gemeenschappelijk doel te bereiken, probleemoplossing en creatief zijn. (Ridder, 2011)

Het verleggen van onze grenzen – of dat nu fysiek of emotioneel is – leidt tot groei. Door kinderen deel te laten nemen aan fysiek uitdagende omgevingen, kunnen ze een scala aan emoties ervaren – zowel aangename als onaangename.

Het kind is bang om de kreek over te steken, ze zien de gladde rotsen en het snel stromende water. Ze zetten een voorzichtige stap op een platte rots – behouden hun evenwicht en stappen langzaam naar de volgende rots – ze kunnen een lange stok gebruiken om stabiliteit te bieden, maar ze steken met succes de kreek over en zijn onmiddellijk vervuld van een gevoel van vreugde of trots op hun prestatie.

Ideeën voor het opnemen van risicovol spel in de vroege kinderjaren.

Buiten zijn in de natuur biedt kinderen een overvloed aan keuze voor hun spel. De meeste kleuterscholen en kleuterscholen hebben echter niet de luxe om toegang te hebben tot de volledig natuurlijke omgeving.

Als gevolg hiervan hebben we een verschuiving gezien naar Natuurspeeltuinen – door enkele elementen van de natuur in de buitenruimte op te nemen, kunnen we jonge kinderen een soort overgangservaring bieden.

Als uw budget niet reikt tot het hebben van een complete natuurspeeltuin, kunt u dan een flauwe helling of heuvel in uw ruimte opnemen? Geweldig om naar beneden te rollen of naar beneden te glijden op karton dat jonge kinderen kennis laat maken met elementen van snelheid.

Je hebt misschien geen geweldige klimboom die geschikt is voor zeer jonge kinderen, maar zou je een paar grote boomstammen kunnen toevoegen die onder verschillende hoeken zijn geïnstalleerd, of een verzameling rotsblokken van verschillende grootte en vorm of grote rotsen hebben gedumpt om klimmen en balanceren op oneffen oppervlakken aan te moedigen?

Overweeg het hele jaar door excursies naar wetlands, stranden of nationale parken.

Moedig kinderen aan om zich te kleden naar het weer en ervaar hoe het is om buiten te zijn in de kou, regen en wind, maar ook in de warme zon. Laat kinderen nadenken over hun schoeisel. Is het een goed idee om te proberen in strings te klimmen, of wanneer is het een goed idee om rubberlaarzen te dragen?

Introduceer wat losse onderdelen in uw buitenruimte en laat kinderen er vrij mee spelen – pijpen, touwen, kratten, banden, oude gordijnen, netten, kapotte stoelen. Bekijk deze korte video om ideeën op te doen.

https://youtu.be/SWDqoFqcvUU

Is er voldoende ruimte om een lage tokkelbaan te installeren? Spelen op tokkelbanen biedt kinderen zowel motorische als emotionele uitdagingen. Het bevordert ook het nemen van beurten en geduld terwijl kinderen in de rij wachten op een beurt.

Bij warm weer – waarom voeg je niet wat waterspel/modderspel toe om een kreekoversteek te simuleren?

Bij kouder weer – maak een vuur in een vuurplaats en rooster wat marshmallows of kook wat damper in de kolen.

Creëer een houtbewerkingswinkel met restanten van hout en voorzie kinderen van hamers, spijkers, schroevendraaiers, moeren en bouten – schakel misschien uw plaatselijke “Herenschuur (of Damesschuur) in” om de kleintjes wat begeleiding te geven. Jonge kinderen kunnen beginnen met het gebruik van kopspijkers en een kurkbord voordat ze overstappen op hamers en spijkers.

Speel spelletjes met de kinderen die wat ruw en tuimelende spel met zich meebrengen, zoals British Bulldog, Dodge (gebruik misschien zachte ballen voor Dodge om angst voor ballen te voorkomen!), What’s The Time Mr Wolf, Tag Chasey of King of the Pack.

Zou je kunnen investeren in hoogspringmatten of schuimballenbakken om het springen van een hoogte in een veilige zachte val aan te moedigen?

Creëer een aantal eenzame ruimtes in je kamer voor stille tijd en reflectie en laat kinderen hun eigen hokjes of stille ruimtes in de buitenruimte bouwen met behulp van losse onderdelen.

Monkey Bars zijn een geweldige aanvulling op elke speeltuin, omdat dit apparaat kinderen in staat stelt hun bovenlichaam en schouderkracht op te bouwen (een cruciale voorloper van fijne motoriek).

Toen ik jong was, waren de Monkey Bars op mijn schoolplein vrij hoog en over bitumen. Blaren hebben was een overgangsritueel en een paar zware landingen maakten je net dat beetje vastberadener om het einde te halen. Tegenwoordig is een zachte val een vereiste, wat het risico op botbreuken aanzienlijk vermindert, maar sommige Monkey Bars zijn nog steeds te hoog voor kinderen in de voorschoolse leeftijd om te bereiken. Strekken voor de eerste sport terwijl het op een metalen platform staat, kan op zich al gevaarlijk zijn, want als het kind niet voldoende kracht heeft om zich aan de stang vast te houden (als het er al bij kan), kan het eraf glijden en is het risico groot dat het zijn rug of hoofd op het metalen platform stoot.

Project Scape Australië heeft een nieuwe oplossing voor dit probleem bedacht – door een rechtopstaande boomstam aan één kant van het platform te plaatsen, kunnen jonge kinderen zich vasthouden aan de reling, op de boomstam klimmen en gemakkelijk naar voren reiken naar de tweede sport – om aan te hangen en te zwaaien voordat ze veilig in de zachte val vallen.

Hoe kunnen kinderen worden geholpen om risico’s in te schatten?

Praat over veiligheidsregels en waarom we ze hebben – vraag de kinderen om mogelijke uitkomsten te voorspellen als veiligheidsregels worden overtreden. Dit soort gesprekken helpt kinderen om na te denken over mogelijke gevolgen van hun acties.

Zou je een dag van de week kunnen hebben waarop kinderen worden aangemoedigd om de glijbaan op te gaan en achteruit de trap af te komen in plaats van de normale manier om de trap op en de glijbaan af te klimmen? Waarom zouden we regels moeten hebben rond dit soort gedrag?

Haast je niet om te helpen. Wacht slechts 10 seconden om te zien of het kind het alleen aankan.

Vraag of ze hulp nodig hebben en zo ja, probeer ze dan door het proces te praten in plaats van fysiek te helpen.

Bied indien nodig fysieke ondersteuning – probeer het kind bij de schouders of heupen te ondersteunen in plaats van hun handen vast te houden – aangezien het kind zijn armen en handen moet gebruiken als contragewicht om te balanceren.

Stel open vragen zoals “Waar denk je dat je nu je voet moet zetten?” of vraag kinderen om te verwoorden wat hun bedoelingen zijn – dit stelt je in staat om hun denkproces te begrijpen en vast te stellen of ze de risico’s hebben overwogen.

Door jonge kinderen aan te moedigen om minirisico’s te nemen in hun spel, bevorderen we levenslange vaardigheden in risicobeoordeling en een diepgaand begrip van acties en gevolgen.

Verwijzingen

Sandseter, E.B.H. (2007) Categorisering van risicovol spel – hoe kunnen we het nemen van risico’s in het spel van kinderen identificeren?, European Early Childhood Education Research Journal, 15:2, 237-252, DOI: 10.1080 /13502930701321733

Brussoni, M.; Olsen, L.L.; Snoek, I.; Ijzel, D.A. Risicovol spelen en de veiligheid van kinderen: prioriteiten in evenwicht brengen voor een optimale ontwikkeling van kinderen. Int. J. Milieu. Res. Volksgezondheid 2012, 9, 3134-3148.

Gill, T. (2008). Geen angst: opgroeien in een risicomijdende samenleving. Stichting Calouste Gulbenkien

Moyles, J. (2012) AtoZ van spelen in de vroege kinderjaren. Open Universitaire pers. Engeland

Knight, Sara A. (2011) Risico en avontuur in de vroege jaren Buitenspelen: leren van bosscholen. SAGE Publications, Londen, Verenigd Koninkrijk.

Voorkeuren

Animal Fun is aangesloten bij Project Scape Australia en geeft advies over elementen van het ontwerp van de speeltuin om tegemoet te komen aan veel van de Animal Fun Activities.

Disclaimer

De suggesties in dit bericht voor het opnemen van enkele elementen voor risicovol spel zijn algemeen van aard. Houd rekening met de minimale veiligheidsnormen in uw staat of territorium en houd rekening met de individuele behoeften en mogelijkheden van de kinderen die aan uw zorg zijn toevertrouwd.